Miejska i Powiatowa
Biblioteka Publiczna

W jaki sposób ciężko pracujący młody ojciec Antônio Francisco Bonfim Lopes stał się królem Rocinhi - największej faweli w Rio, głową kartelu narkotykowego i jednym z najbardziej poszukiwanych przestępców w Brazylii, znanym jako Nem?
Nemezis to opowieść o człowieku, który w bezwzględnym brazylijskim półświatku próbował walczyć o sprawiedliwość. Okrucieństwo i twarde zasady zmusiły go jednak do wejścia w świat skorumpowanej policji, bogatych narkomanów, zakłamanych polityków i narkotykowych bossów.
Rozłożyste lasy deszczowe i więzienia o zaostrzonym rygorze. Brudne slumsy i lśniące centra handlowe - Nemezis jest pełnym kontrastów opisem walki z korupcją, przemocą, narkobiznesem i biedą, czyli z wszystkim tym, z czym mierzył się Nem, walcząc o przyszłość swojego kraju.

W latach 60. XX wieku, kiedy Związek Radziecki twierdził, że buduje niebo na ziemi, a dzielni, niekonformistyczni dysydenci żyli na wolności w tym bezkresnym więzieniu, naród rosyjski zaczął zapijać się na śmierć. Przez jakiś czas dochody czerpane przez państwo z wódki były nawet wyższe niż zyski płynące z przemysłu naftowego. Teraz, pięćdziesiąt lat później, kiedy państwo sowieckie rozpadło się, moskwianie nadal piją butelkę wódki przed śniadaniem, a demografowie nie patrzą w przyszłość z optymizmem.W swojej książce Ostatni Rosjanin uhonorowany nagrodami pisarz Oliver Bullough snuje dociekanie nad przyczyną tego zjawiska, a wykorzystuje do tego żywot niezwykłego prawosławnego popa, który pasję pisarską łączył z wysiłkami czynionymi w celu ratowania bliźnich przed KGB. Podążając śladami ojca Dmitrija, autor odtwarza świat, jakiego on doświadczał: klęskę głodu, okupację, wojnę, groźny bezkres Gułagu, upadek komunizmu i lekkomyślne szastanie dobrami, jakie nastąpiło potem. Historia rosyjskiej autodestrukcji jest jednak owiana tajemnicą oraz naznaczona zaprzeczeniami i wyparciem, nie ma dokumentów, które poświadczałyby albo tłumaczyły, dlaczego tak wielu Rosjan szukało zapomnienia. Do rzadkich wyjątków należą pamiętniki i kazania Dmitrija - dają surowy, niestonowany wgląd w życie toczące się w totalitarnym państwie, odsłaniają głęboką duchową chorobę zrodzoną z długiego komunistycznego eksperymentu, jakiemu poddano ten kraj.Oliver Bullough oferuje portret Rosji, jakiego jeszcze nie było, śledzący współczesne kontury rosyjskiej duszy; pokazuje, że w kraju tak chętnie miażdżącym własnych obywateli przetrwały odwaga, wytrwałość i - wreszcie - niewielkie, lecz wciąż tlące się przebłyski nadziei.

Na Bliskim Wschodzie od wieków żyją wyznawcy fascynujących i rzadko spotykanych religii. Przez lata opanowali oni sztukę przetrwania w świecie ciągłych najazdów obcych i przymusu asymilacji. Dzisiaj jednak na terenach dotkniętych wojenną zawieruchą muszą się zmierzyć z większymi niż do tej pory zagrożeniami. Spadkobiercy zapomnianych królestw to opis podróży do miejsc, w których ludy kultywujące tajemnicze obrzędy wciąż walczą o przetrwanie. Autor spotyka mandejczyków, jazydów, zoroastrian i przedstawicieli wielu innych wymierających religii. Poznaje ich historie, uczestniczy w ceremoniach i stara się zrozumieć niebezpieczeństwa, jakie na nich czyhają. W miarę jak coraz więcej młodych wyznawców ucieka na Zachód w poszukiwaniu wolności i pracy, wyznania te stają przed groźbą całkowitego zniknięcia.

Czy Gazańczycy się bawią? Czy Strefa Gazy jest piękna? I czy reportaże telewizyjne wiernie ukazują codzienne życie w największym na świecie "więzieniu na wolnym powietrzu"?Od pięknych plaż po zamknięte granice, od tajnej zabawy sylwestrowej po bazar z bielizną, na którym handlują tylko mężczyźni - laureatka Nagrody Ondaatje, Louisa Waugh, odmalowuje barwny, intymny portret mieszkańców Gazy, ukazując ich radości, smutki, nadzieje i bolączki. "Spotkajmy się w Strefie Gazy" to przejmujący portret śródziemnomorskiego kraju, wzruszająca opowieść o tym, co to dziś znaczy być Gazańczykiem.Siła i wartość tej odważnej relacji leży w opisie mieszkańców Gazy i ich życia. [Waugh] przytacza słowa gazańskiej poetki Soumayi Susi, według której aby żyć w Gazie, trzeba stworzyć sobie własny tajemny świat. Książka ukazuje tajemny świat Waugh, zamieszkany przez ludzi, którzy żyją pod podwójną okupacją - Hamasu i Izraela - ale którzy mimo to są dumni ze swojej historii, odnajdują radość życia w swoich społecznościach. i chętnie wypoczywają na plaży."Sunday Times"Książka ta, łącząca historię z reportażem politycznym i opowieściami zwyczajnych ludzi, nie stroni od opisów koszmarnych warunków życia w Gazie. Przede wszystkim jednak, jako portret ducha, godności i zaradności oblężonego ludu, stanowi cenną przeciwwagę dla powszechnego w zachodnich mediach poglądu, jakoby Strefa Gazy była ziemią zdolną tylko do cierpienia. Waugh odnajduje w Gazie śmiech, gniew, opór i piękno, a nawet, wbrew wszelkim oczekiwaniom, nadzieję. Jej szczery i serdeczny hołd złożony ludowi Gazy zasługuje na możliwie najcieplejsze przyjęcie."New Internationalist"Pasjonująca, pouczająca i poruszająca opowieść.Mariella Frostrup, BBC4 Open BookKsiążka godna prawdziwego uznania."The Economist"Miło jest nareszcie znaleźć książkę, która delikatnie i subtelnie ukazuje realia życia większości Gazańczyków. Waugh umie wydobyć okruchy człowieczeństwa z najbardziej przygnębiających sytuacji, co w ostatecznym rozrachunku nadaje jej książce optymistyczną wymowę. Przejmująca, obrazowa i przenikliwa."Sunday Herald"Ta książka wnika pod powierzchnię, pod koszmarne obrazy, które przywykliśmy oglądać w materiałach telewizyjnych ze Strefy Gazy, i ukazuje bardziej ludzkie oblicze tej ziemi, oblicze, które niewielu dane było poznać, a co dopiero opisać. "Spotkajmy się w Strefie Gazy" zadowoli, pouczy i zainspiruje jak żadna inna książka o Gazie. Jest żywo napisana i przepojona miłością do życia.Radża Szehadeh, autor książki "Palestyńskie wędrówki: Zapiski o znikającym krajobrazie"Niewielu z nas miałoby odwagę narazić własne życie i zamieszkać w Strefie Gazy. Louisa Waugh pokazuje, że ma wszystko, czego potrzeba, by porwać się na tak śmiałe przedsięwzięcie: nieprzebrane pokłady ludzkiego ciepła, wytrwałość w poszukiwaniu promyków radości nawet w najbardziej ponurych okolicznościach, niepodważalną szczerość i wreszcie elokwencję niezbędną, by opowiedzieć to, co ma do opowiedzenia, w sposób dla nas zrozumiały. Kroczy po cienkiej linii rozsądku przez wszystkie napotkane absurdy i koszmary, i kreśli czuły portret oblężonego ludu.Chris Stewart, autor "Jeżdżąc po cytrynach: Optymista w Andaluzji"W tej mocnej, chwytającej za serce książce, Louisa Waugh z powodzeniem ukazuje nam prawdziwe oblicze Gazy. Spotykamy Palestyńczyków w ich mieszkaniach, miejscach pracy, kawiarniach, na przyjęciach i weselach. przeczytajcie koniecznie.Izzeldin Abuelaish

W 2012 roku w chińskim mieście Chongqing w jednym z pokojów hotelu Szczęśliwe Wakacje znaleziono ciało angielskiego biznesmena Neila Heywooda. Ta zbrodnia, w którą uwikłana została Gu Kailai, żona Bo Xilaia, prominentnego członka partii komunistycznej, okazała się wierzchołkiem góry lodowej, a intryga polityczna, którą w ten sposób odkryto, odbiła się echem w kręgach najwyższej władzy, dosięgając nawet prezydenta Xi Jinpinga.Oskarżenie Bo Xilaia o przyjmowanie łapówek, następnie pośpieszne skazanie jego żony - to był tylko pierwszy akt thrillera politycznego, który mógł wpłynąć na rozwój gospodarczy Chin i który obnażył walkę frakcyjną w szeregach chińskiej władzy - walkę przypominającą brutalną mafijną wojnę.Śmierć Brytyjczyka stała się również pretekstem do prześwietlenia cynicznej gry prowadzonej przez chińskie władze wobec zachodnich mediów, na którą - jak się okazało - te ostatnie były zupełnie nieprzygotowane.Autorzy Uderzenia w czerń przeprowadzili dziesiątki wywiadów z urzędnikami, biznesmenami, a także z analitykami politycznymi i niezależnymi dziennikarzami, którzy podzielili się swą wiedzą na temat sprawy Bo Xilalia i funkcjonowania Komunistycznej Partii Chin. Dzięki temu zerwali zasłonę, za którą od wielu lat swoje mroczne rozgrywki skrywali ci, którzy kierują jedną z największych gospodarek świata."Uderzenie w czerń to Dom z kart w wersji chińskiej. W Chongqingu, trzydziestomilionowym megamieście w sercu kontynentu, przystojny, błyskotliwy i okrutny sekretarz partyjny Bo Xilai grał przez dziesięć lat o władzę w Chinach. Przegrał i odsiaduje obecnie dożywotni wyrok pod Pekinem. Upadek potężnego sekretarza, sugestywnie opisany przez parę doświadczonych dziennikarzy, odsłania rąbek tajemnicy z życia ludzi, którzy trzęsą wschodzącym supermocarstwem. Znajdziecie tu wszystkie składniki dobrego thrillera: intrygi, zabójstwo, korupcję. To fascynująca, mroczna lektura." Maria Kruczkowska